امام کاظم علیه السلام : وَاللّه ِ ما اُعْطِىَ مُوْمِنُ قَطَّ خَیْرَ الدُّنْیا وَالآْخِرَةِ، اِلاّ بِحُسْنِ ظَـنِّهِ بِاللّه ِعَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلْقِهِ وَالْکَفِّ عَنِ اغْتیاب الْمُؤمِنینَ؛
به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب حسن ظن وامیدوارى او به خدا و خوش اخلاقى اش و خوددارى از غیبت مؤمنان.
امام کاظم علیه السلام : رَجَبٌ شَهرٌ عَظیمٌ یُضاعِفُ اللّه ُ فیهِ الحَسَناتَ و یَمحُو فیهِ السَّیِّئاتَ ؛
امام کاظم علیه السلام :رجب ماه بزرگى است که خداوند [پاداش] نیکى ها را در آن دو چندان و گناهان را پاک مى کند .
امام کاظم علیه السلام : إنَّ الحَرامَ لایُنمى و إن نُمِىَ لایُبارَکُ فیهِ
امام کاظم علیه السلام :مال حرام افزون نمى گردد و اگر هم افزون گردد برکت نمى یابد .
امام کاظم علیه السلام : اِنَّ لُقْمانَ قالَ لاِبْنِهِ: یا بُنَىَّ اِنَّ الدُّنْیا بَحْرٌ عَمیقٌ قَدْ غَرِقَ فیها عالَمٌ کَثیرٌ فَلتَکُنْ سَفینَتُکَ فیها تَقْوَى اللّه ِ وَ حَشْوُهَا الاْیمانَ وَ شِراعُهَا التَّوَکُّلَ وَ قَیِّمُهَا الْعَقْلَوَ دَلیلُهَا الْعِلْمَ وَ سُکّانُهَا الصَّبْرَ؛
لقمان به فرزندش فرمود: «فرزندم! دنیا دریایى عمیق است که بسیارى در آن غرق شدند. پس باید در این دریا، کشتى ات تقواى الهى، بار آن ایمان، بادبانش توکل بر خدا،ناخدایش عقل، راهنمایش علم و سکانش (فرمانش) صبر باشد».
امام کاظم (ع)مَن أیقَنَ بِالخَلَفِ جادَ بِالعَطِیَّةِ؛
هرکه به عوض (و پاداش) گرفتن یقین داشته باشد ، در بخشندگى ، گشاده دستى مى کند.
امام کاظم (ع)مَنِ اقتَصَدَ وَقَنَعَ بَقِیَت عَلَیهِ النِّعمَةُ ومَن بَذَّرَ وأسرَفَ زالَت عَنهُ النِّعمَةُ؛
هرکه میانه روى کند و قناعت ورزد ، نعمت بر او بپاید و هر که بى جا مصرف نماید و زیاده روى کند ، نعمتش زوال یابد.
الإمام الکاظم علیه السلام : لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِب نَفسَهُ کُلَّ یَومٍ ، فَإِن عَمِلَ حَسَنًا اِستَزادَ اللّه َ ، وإن عَمِلَ سَیِّئًا اِستَغفَرَ اللّه َ مِنهُ وتابَ إلَیهِ
امام کاظم علیه السلام: از ما نیست کسى که هر روز، به حساب اعمال خود رسیدگى نکند تا اگر دید کار نیک کرده است، از خداوند بیشتر بخواهد و اگر کار بد کرده، براى آن از خداوند آمرزش بخواهد و به درگاه او توبه کند.